12 Şubat 2014 Çarşamba

Erteleyiş

 
güzel hayaller kurmuştum senin için çocuk
kulübesinde beraber uyduğunuz bir yavru köpek düşlemiştim mesela
anladım  ki
           önce yanımda olman gerekiyordu
babamın kuluçkaya yatmış kanaryalarından
                             sana yavrular büyütecektim çocuk
yanımda değildin
akvaryumunu değiştirecektim önce
hayal ettiğin gibi kocaman bir köpek balığı alacaktım sonra
olmadı çocuk
erteledim hepsini
 
senin değildi bu oda
sırtımda taşıdığım hayat senden uzaktı
sen uzaktın bana
olmadı çocuk
böyle olmadı… 
gezegenleri anlatacaktım sana
kütle çekimini öğretecektim
ayı
          güneşi
                 yıldızları çizecektim defterine
ufoları anlatacaktım sana çocuk
Mu’yu
         Atlantis’i
              kadim uygarlıkları
kutsal kitapları anlatacaktım
atomu
       nötronu
              protonu
                 ve  cümle haşeratı
dinlerin açmazını
bilimin şarlatanlıklarını öğretecektim
ama önce
           yanımda olman gerekiyordu
erteledim çocuk 
deniz dibine aşık edecektim seni
ilk oltanı ben alacak
             ilk zıpkınını ben kuracaktım
matematiği
             fiziği sevdirecektim
bir hücreye sığdırılmış dünyayı
uzay denilen sonsuzluğu anlatacaktım
ve kara delikler
              ve paralel evrenler
                      ve solucan delikleri
                                  ve Einstein
                                      ve Darwin
                                          ve Tesla
ve çalınmış buluşlar
ve….
erteledim çocuk
gölgen gibi yanında
baban gibi arkanda duracaktım
senden önce ağlayacaktım çocuk
senden sonra gülecektim
sormadığın sorular
veremediğin cevaplar olacaktım
sormak için de uzaktın çocuk
dinlemek için de
erteledim çocuk 
ne yapalım
ben de büyümeni beklerim
belki ilk sevgiline ilk şiirini ben yazarım 
                                        senin ağzından
ilk kavganda kırılan gururun
ilk ayrılığında yaralı onurun olurum
ilk biranı ben açarım belki
ilk rakını ben doldururum
belki ney üflemeyi
belki gitar çalamamayı öğretirim
şarkı nasıl söylenemez benden öğrenirsin belki
sen de yazar mısın ben  gibi
                              bilemem ama
şiir nasıl okunur benden görürsün
çocukluğunu erteledim çocuk
senli düşlerimi erteledim
Hiroşima’yı
          Nagazaki’yi
                     Halepçe’yi
                               Felluce’yi erteledim
Che’yi aldım listeme
Nazım’ı
         Neruda’yı aldım
Büyük taarruzu
            Mustafa Kemal’i yazdım bir kenara
Deniz’i
      Mahir’i
sevdiğim türküleri aldım
tek yıldızlı bir bere ayırdım senin için
kavgacı yanımı iliştirdim bir ucuna
elimde salladığım cesaretimi
                  arka cebimdeki korkaklığımı ayırdım sana
gözlerine bakınca
                yüreğini anladım çocuk
sen de beni yaz diye baş köşene
sen de beni anla diye
sana
      kendimi ayırdım
 
Şubat/2014 Adana
 
 
 
 
 
 
 
 

5 yorum:

  1. .........
    belki kapılmışssın birine ya da kapılmaktasın... her kime aşıksan ya da seviyorsan ya da seveceksen onada aynı hataları yapıp mutsuz olmaz ve mutsuz etmezsin umarım..bizi o eski içimizi ısıtan, mutluluk dolu sevişmelerimizi yaptığımız günlerden ayıran sebepler aşırı manasız gelmiyor mu sana da? ne eksildi bizden....Ya da ben tam oldugunu mu sanmısımm?,,,yanılgıymış?...seni soranlara iyi bir adam dedim, belki de yanılan bendim. belli ki daralan senmişssinn...

    YanıtlaSil
  2. Sizin deyiminizle 'henüz çok küçük' bir kız var telefonunuzun ucunda.. biraz merhamet biraz da cesaret bekliyor..

    YanıtlaSil
  3. Hocam, Ahmed Hulusi'ye bak Ahmed Hulusi'ye:)

    YanıtlaSil
  4. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  5. Arka fonda ahmet kaya okurken gözlerim doldu bi ara

    YanıtlaSil