bulutların ardındaydı çakan şimşek
bakma
göremezsin
az önce
yanı başıma düştü yıldırım
gelme
duyamazsın
uzaktasın...
hatırlarım
aydınlanırdı yüzün
şimşekler çakarken
korkardın hatırlarım
yağmur yanı başımda şimdi
yüzün bulutlar ardında
kitaplarımın
kahvemin bir köşesine kıvrılmış yatarsın
beynimin bir köşesini kemirir hüznün
yokluğun alkol komasında
bir tren garında bıraktığın mendil
nasıl da ıslak hala
nasıl da…
hadi yine sil buğusunu camın
alnını daya cama
hadi
ağla yine
ağla
özledim ağlamanı…
Kasım 2001
Kutsal Devrim Seçinti
1 yıl önce
Kara kara bulutlar
YanıtlaSilDizildi gök yüzüne
Sicim sicim yağıyor
Ağlıyor sevgimize
Çınlıyor kulağımda
Ateşli çatırtılar
Şimşekler yukarıda
Ayrılığı yazıyorlar
Düğüm düğüm yüreğim
Acılarla birlikte
Ben kime dur diyeyim
Düşüyor yıldırımlar işte… 1985
hadi yine sil buğusunu camın
alnını daya cama
hadi
ağla yine
ağla
özledim ağlamanı…
Teşekkürler sevgili doktor,bu güzel dizeleriniz beni yıllar öncesine götürdü inanın,gençliğimin ilk yıllarına,şimşeklerin ve yıldırımların etkisi pek değişmiyor değilmi hayatımızda
Gönlünüzden dökülen her cümleye saygıyla,sevgiyle kalınız..
Hoşçakalın.
Yorumunuz için teşekkür ederim. Göğüs kafesinizin içerisinde şair yüreğinizi barındırabildiğiniz sürece ne yağmurun, ne yıldırımın ne de şimşeklerin etkisi geçer. Aslolan geçen zaman ya da kaybedilen gençlik değil, bu kemikten kafesin içerisinde sakladığınız hazinedir bence. Tüm şiir dostlarına sevgiyle.
YanıtlaSilay kocaman at kara
YanıtlaSilheybemde yıldız kara
bilirim yollarıda
varamam, varamam kurtabaya...