9 Şubat 2009 Pazartesi

ben de döneceğim



Derin olur
Sessiz gidişlerin acısı
Acını bırakarak gideceksin

Derin olur
Sessiz gidişlerin acısı
Nasılsa geleceksin

“döndüm” diyeceksin
Taze bahar kokan bir sabahta
Ben de döneceğim

Yine bu evde başlayacak her şey
Bavulunu almamıştın giderken
Ceketim unuttuğum gibi duruyor olacak
Mutfakta karıncalar
Penceremde kırlangıçlar olacak
Bulaşıklarını yıkayacağım
son yediğimiz yemeğin
Sen taşları dizeceksin
Son oyundan kalan
Yine bu evde başlayacak her şey
Tozunu silip resminin
Küfüne aldırmadan demlikteki çayın
“döndüm” diyeceksin
Ben de döneceğim
Bulup çıkaracağım
Gitarımda gizlediğim son ezgiyi
Bütün sözleri sana yazılmış olacak
Bütün notaları senin gülüşün
Acısı taze bir şair olacak
Odanın bir kenarında
Diğer kenarında
Mürekkebi solmuş şiirler
Senden aldığım son çiçek
Şuralarda bir yerlerde olacak

Derin olur
Sessiz gidişlerin acısı

“Döndüm” diyeceksin
Ben de döneceğim…

Mart 2000-şubat 2009

2 yorum:

  1. İçini çizip gideceksin
    İçim acıyacak...
    En keskin, en paslı bir bıçak etkisi yapacak yokluğun;
    ürkeceğim...
    Dönsen ne ki?
    Ben öldüm ki sen giderken...

    YanıtlaSil
  2. çok etkilendim çünkü;
    ömür boyu 'döndüm' demesini beklediğim o acımasızı gördüm...
    Soner...

    YanıtlaSil